Nie ma tekiego szamba, z którego nie można się wydostać!
Uzależnieni to wcale nie sę najczęściej ci, ktorzy piją jabole, żule z opuchniętymi, ogorzałymi twarzami. Ten fajny pan dyrektor czy kierownik jakiejś firmy, prezes czy aktor, prawnik czy lekarz pięknie rano wypachniony, ubrany, uczesany, ktdry pije wódkę, wykwintną whisky albo bardzo drogie wino, może byc tak samo uzależniony. Po prostu jemu się jeszcze życie układa, jeszcze trochę daje sobie radę. Tyle że dziś bardziej jakby trwa w życiu, niż naprawdę żyje.
Artur Nowak i Marek Sekielski w tej szczerej do bółu książce rozmawiają o własnym "trwaniu w życiu" - uzależnieniach, które doprowadziły ich na skraj przepaści, gdzie już nic się nie liczy: ani rodzina, ani praca, ani przyszłość. Liczy się jedno -zdobyć alkohol i się napić. I równie szczerze opowiadają o swoim leczeniu, mozolnej i krętej drodze prowadzącej do tego, żeby żyć naprawdę. To rozmowa, ktora czasami kłuje prosto w serce. AIe też przynosi nadzieję.
